Kadrolara baktığımız zaman geçtiğimiz hafta sahada olan ilk 11' den fark, sakatlık sebebiyle yer alamayan Seriç' in dışında Cernat' ın yedekler arasında oluşuydu. Bu durum bizler için çokta sürpriz olmadı açıkçası. LuaLua' nın haftalar ilerledikçe yükselen performansı Mesut Bakkal' ı bu kararı almaya itmişti.
Rakip Galatasaray olunca ilk dakikalarda yiyeceğiniz baskıyı kaldırmak maçın gidişatı açısından çok önemli oluyor. İlk dakikalarda gelen bu baskıyı gerçekleştirdiğimiz kontralarla rakibi tehdit ederek savuşturduk. Maç öncesi yaptığımız değerlendirmede olduğu gibi Galatasaray' ın defansı güven vermiyordu. Cris ve Dany arasına atılan paslarda etkili olacağı aşikardı. Nitekim İlhan Parlak' ın, Ahmet İlhan' ın koşuyoluna bıraktığı müthiş pas ve bu oyuncunun topun dibine iyi girerek attığı güzel golle öne geçtik.
Daha önce oynadığımız gerek Bursa, gerek Eskişehir deplasmanlarında ilk golü atan taraf Karabükspor olmuştu ama skor üstünlüğünü koruyamamıştık. Galatasaray karşısında da bu değişmedi ve 10 dakika sonra Burak Yılmaz' ın her zaman attığı, bizimde her zaman yediğimiz klasik gollerden birini daha yedik.
Yazının başında da bahsettiğim gibi bu maçta alınacak skordan çok, vereceğimiz tepkiyi merak ediyordum. Acaba diğer maçlardaki gibi kırılgan halimize gerimi dönecektik, yoksa takım halinde kendimize edinmeye çalıştığımız kimliğimizimi bulacaktık. Takım ikinci yolu seçti ve abartı sayılmayacağını umduğum muhteşem bir direniş gösterdi. Soyunma odasına 2-1 lik skorla gidilirken, bu mücadele karşısında alınacak mağlubiyet bile bizim için üzücü olmayacaktı.
İkinci yarı özellikle 60 ve 70. dakikalar arasındaki baskıyı kırdıktan sonra Arena' dan galibiyet çıkaracağımıza inanmıştım. İlhan' ın son dakikada gelen golü, bize müthiş bir sevinç yaşattı ve takım bize beklemediğimiz bir armağan hediye etti. İlk 11 başlayan, sonradan giren, hatta kadroya giremeyen oyuncuların birlikteliği bize geçtiğimiz sezonki direniş mücadelemizi hatırlattı.
Oyuna damga vuran isimler LuaLua, Ahmet İlhan ve İlhan Parlak oldu diyebiliriz. Özellikle LuaLua çalımları, fiziği ve sahadaki güven veren duruşuyla takımına tam anlamıyla liderlik etti.
İlhan Parlak' ın sezon başından beri sağ açık mevkiinde kullanılmasını eleştirenlerden biriydim. Görüşüm takımın ofansif yönünde gerekli katkıyı veremediğiydi.Aslında hala da öyle düşünenlerdenim. İlhan' ı kullanmamız gereken yer ileri uç nokta. Fakat İlhan Parlak sağ kanatta gösterdiği performansla gerçekten parmak ısırttı. Gerek savunmaya yardımı, gerekse hücumdaki etkinliğini çıplak gözle izleme şansımız oldu. Ahmet İlhan' a gelecek olursak, sezon başından beri Karabükspor için çok öenmli bir oyuncu olduğunu her defasında dile getirdik. Sadece mental olarak bazı eksiklikler yaşıyordu. Bunlarıda atlatınca gerçek kimliğine yavaş yavaş kavuşmaya başladı. Ahmet İlhan çok daha iyi olacak. Sadece Karabükspor için değil, Türk futbolu içinde büyük bir değer.
Defansta geçit vermeyen Mabiala ve Deumi ikilisi, orta sahada yaptığı presle rakibin oyununu bozan Yiğit ve Birol, her fırsatta eleştirdiğimiz Erdem, formayı bırakmayacağına inandığım İshak müthiş bir özveriyle oynadılar. Haftalardır kadroya dahi giremeyen Hakan Söyler ve yedek bırakılmayı kafasına takmadığı her halinden belli olan yıldız oyuncu Cernat' ın mücadelesi ve birlikteliği alkışı sonuna kadar hak etti.
Bir paragrafta Mesut Bakkal' a açmadan olmaz. Kısa dönemde yaşanan bu büyük değişimin mimarı oldu. Takımı birleştirmeyi başardı ve bunu kimseyi kırmadan, küstürmeden yaptı...
Söz verdiği şekilde takımını Türkiye' nin gündemine getirmeyi başardı....
Müthiş bir akşam yaşadık.....
Bu sevinci bize yaşatan teknik heyete ve oyunculara tekrar tekrar teşekkür etmek boynumuzun borcu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder